Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Duo Reges: constructio interrete. Sed quae tandem ista ratio est? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Bork: Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Bork: Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Moriatur, inquit.: Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Bork: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Explanetur igitur.: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Zenonem roges;: Ea possunt paria non esse.
Falli igitur possumus.: Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;

Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Verum hoc idem saepe faciamus.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Itaque his sapiens semper vacabit.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Comprehensum, quod cognitum non habet?

Corporis autem voluptas si etiam praeterita delectat, non intellego, cur Aristoteles Sardanapalli epigramma tantopere derideat, in quo ille rex Syriae glorietur se omnis secum libidinum voluptates abstulisse.

Hos contra singulos dici est melius. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quippe: habes enim a rhetoribus; Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Minime vero istorum quidem, inquit.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa
moveor exhedra.

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris
attendere.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.